Masalların kıvrık burunlu ayakkabıları

Dikkat etmişsinizdir, doğu hikayelerinde mesela Alaaddin’in Sihirli Lambası veya 1001 Gece masallarında yer alan karakterlerin ayakkabıları hep kıvrık ve sivri burunludur.
Peki gerçekte böyle midir veya bu tür ayakkabıları kimler neden giyerlerdi?..

Bu soruları dert edinen araştırmacı Wolfgang Bruhn‘un yaptığı araştırmaya göre ayakkabıların kökeni masallarda gösterildiği şekilde değil… Yani Bağdat ve civarında ortaya çıkmamış.

İlk kullananlar asyanın ücra köşelerinde özellikle Buda ve Lama dinlerinin hakim olduğu bölgelerde yaşayanlar olmuş.

Hindistan, Moğolistan, Kalmuk ve Buryat’da sadece kıvrık değil farklı ilginç botlar da giyilmiş. Buradan ortadoğuya ve oradan da Mısır, Balkanlar ve Avrupanın diğer köşelerine yayılmış olduğu tahmin ediliyor. Bu tür ayakkabılar şövalyelerin yanı sıra Avrupalı ​​soylular tarafından da giyilmişti.

Ayakkabıların kıvrık olmasının süsten başka ne faydası vardı?..

Wolfgang Bruhn, Budistler tarafından bu tür botların uçlarına böcekleri ve küçük sürüngenleri korkutmak için küçük çanlar astıklarını iddia ediyor. Tabii başka tahminleri de var, mesela kum ve toprağın ayakkabı içine girmesini engellemek gibi…

Bizim tahminimiz ise sivri burunlu ayakkabılar taş ve halıya takılabilir ama kıvrık burunlu ayakkabı kullananların takılma ihtimali daha azdır. Belki bütün niyetleri bu idi.

A Pictorial History of Costume From Ancient Times to the Nineteenth Century, Wolfgang Bruhn, HarperCollins, NY – 1988