Herif

Aslı “harîf” tir. Hirfet; arapçada “sanat, zenaat” anlamına gelir. Harîf te “meslektaş, sanat arkadaşı” demektir. Hatta Çorum’da “hâri” haline dönüşmüştür. “Bırak hâri” derler ki “Boş ver” demektir.

Harîf kelimesinin meslektaşlar arasında yapılan eğlenceye iştirak eden kimse manası da vardır. Bu eğlencelere “harîfâne” demişlerdir. Yapılan masrafa herkes kendi imkanlarıyla katılır. Bu eğlencelere ârifâne diyenler de vardır. Yani arif, olgun kimselerin yaptığı eğlence… Buna yine Çorum’da “erfene” derler.

Herif kelimesi erkekler için kullanılır. Erzurum’da yalnızca erkeklerin bir araya gelerek yaptıkları eğlencelere “herif herife” denirdi. Kelime, Gaziantep’te olumlu anlamda kullanılır. Antep Herifleri adında bir yardım derneği de kurulmuştur.

Daha önceleri meslekdaş, yoldaş anlamında kullanılan harîf kelimesi Âşık Paşa‘nın (1272-1333) Garipname eserinde “arkadaş” anlamında kullanılmıştır. Kelimeyi ilk olumsuz anlamda kullanan ise 1450’li yıllarda Gülistan’ı çeviren Ahmed b. Kâdı-i Manyas olmuştur.