Mumyanın öldürdüğü ilk insan

Avrupa tıbbında insan parçaları kullanmak yaygındı ve kökü çok eskilere dayanıyordu. Bu garip uygulama 1800’lü yıllara kadar azalarak devam etmişti.

O yıllarda Paris, Berlin ve Londra gibi merkezlerde her eczanenin rafında sadece bitkisel ürünler bulunmaz, insana ait bir şeyler de bulmak mümkündü.

Mumya parçaları, mumya tozu; felç, koroner yetmezlik, zehirlenme, epilepsi hatta kemik kırıklarına karşı kullanılıyordu. Mısır’dan kaçak yollardan getirilen mumyalar Avrupalı doktor ve eczacılar tarafından kapışılıyordu. Tedavi sırasında, mumyalar ya ağızdan alınıyor ya da merhem veya toz halinde kullanılıyordu.

Mısır’dan gibi uzak diyardan gelen ürünler çok pahalı olduğu için tezgah altından büyük paralara isteyene satılırdı. Sadece mumyanın değil, diğer ölü bedenlerin de nasıl bir “hayat iksiri” hâline getirilebileceğini eczacı Johann Schroeder, kaleme aldığı “tıbbi” eserinde açıkça yazmıştır.

1685 yılında dünya değiştiren İngiliz krallarından II. Charles’ın aklına kim girdiyse, mumya tozlarıyla vücudunu sıkıca sıvazlamayı adet edinmişti. Böyle yapmakla onlar gibi uzun (!) ömürlü ve güçlü bir hükümdar olacağını düşünüyordu. Onlar gibi olamadı. Ancak onlar gibi öldü. Zira tozlardan mikrop kapmıştı.

KAYNAKLAR
Pharmacopoeia Medico-Chymica Sive Thesaurus Pharmacologicus, Johann Schroeder, 1644 (Bavyera Eyalet Kütüphanesi)
Tarihin Cemaziyelevveli, Ahmet Sarbay, İstanbul-2020