Bandon

Bandon (Yunanca: βάνδον), orta çağ Bizans İmparatorluğu’nda, temel askeri ve bölgesel yönetim birimiydi. Bu kelime, Latince bandumdan köken alır ki, “sancak”, “bayrak” gibi anlamlara gelir. Germanik kökenlidir.

Bandon, 6. yüzyılda, bir savaş standartı terimi olarak olarak kullanılmıştır. Sonra zamanla kendi başına bir standart olarak kullanılmaya başlanmıştır. 8.-11. yüzyıl Bizans ordusunda, bandon temel askeri birim halini almıştır. 5-7 banda, bir tourmayı meydana getirirdi. Birleşik askeri-sivil vilayetler olarak tanımlayabileceğimiz Tourmalar, Bizans thema‘sının ana alt bölümlerinden birini oluştururlardı. Her bandon, bir komes idaresindeydi. Piyade bandaları 200-400 kişiden oluşurken, süvari bandaları 50-100 kişiden müteşekkildi.

Diğer orta çağ Bizans yönetimsel ve askeri terimlerinin aksine, Bandon terimi zamanla kullanımdan kalkmamış, geç Bizans dönemine kadar kullanılmıştır. Yıkılışına kadar Trabzon İmparatorluğu’nun da temel bölgesel birimi bandondu.

The Oxford Dictionary of Byzantium (Bandon), Alexander Kazhdan, Oxford Univ. Press, 1991
History of the Byzantine State, George Ostrogorsky, Rutgers Univ. Press, 1986
Byzantine civilisation, Steven Runciman, London-1933